دل نوشته های من

دنیام زندونه بدون تو

خیلی سخته واسم که تنها نفس بکشم تو این هوایی که هیچ عطر و بوویی ازت نداره

چرا من...

دلا همه سنگ شدن,چشام دریای گریوونه...

دارم دیوونه میشم...

سلام ترنم لحظه هام

میدونی امروز سومین روزیه که نیستی و من سه روزه که تو سکوتم و دارم آتیش میگیرم

همون ترنمی که به خدا قسمم میداد که ترکش نکنم حالا رفت و منو گذاشت پشت سرش و همه چیزُ فراموش کرد

یه ساده و چقدر آسون دلا از هم سیر میشن 

شاید یکی دیگه تو زندگیشه شاید منو لایق خودش نمیدونست شاید من خوب نبودم شاید... شاید... شاید

بخدا نمیدونم

اما اینو بدون که از زندگیم بریدم از خودم بریدم

دلم واسه وقتایی که صدام میکردی تنگ شده دلم واسه شب بخیر گفتنات دلم واسه همه چیز تنگ شده,چقدر رود دلتنگ شدم...!

آراه این منم همونی که ازش قول گزفتی تنهات نزاره اما این خودت بودی که تنهام گذاشتی....

همونی که نیلوفرشی ترنم اونی نفس اونی

حالا من بدون نیلوفرم یه مرداب تنهام تنهای تنها

دارم تو گریه میسوزم,چشام دیگه سو نداره...

کاش خدا....

 اینو خیلی دوس داشت و همیشه بهم میگفت که باهام اینکار رو نکنی یه وقت...

درست برعکس شد و اون رفت و من تنها موندم تنهای تنها...

کاش که تورو ، سر نوشت ازم نگیره

میترسه دلم ، بعد رفتنت بمیره

اگه خاطره هام ،یادم میارن تورو

لااقل از تو خاطره هام نرو

کی مثل من، واسه تو ، قلبه شکستش میزنه

آخه کی واسه تو مثل منه

بمون، دل من فقط به بودنت خوشه

منو فکر رفتن تو می کشه

لحظه هام تباهه بی تو ، زندگیم سیاهه بی تو ، نمیتونم

بمون، دل من فقط به بودنت خوشه

منو فکر رفتن تو می کشه

لحظه هام تباهه بی تو ، زندگیم سیاهه بی تو ، نمیتونم

کاش که تورو ، سرنوشت ازم نگیره

می ترسه دلم ، بعد رفتنت بمیره

اگه خاطره هام یادم میارن تورو

لااقل از تو خاطره هام نرو

کی مثل من واسه تو ، قلب شکستش میزنه

آخه کی واسه تو مثل منه

بمون، دل من فقط به بودنت خوشه

منو فکر رفتن تو می کشه

لحظه هام تباهه بی تو ، زندگیم سیاهه بی تو ، نمیتونم

بمون، دل من فقط به بودنت خوشه

منو فکر رفتن تو می کشه

لحظه هام تباهه بی تو ، زندگیم سیاهه بی تو ، نمیتونم

 زمان تکرار نخواهد شد و من آرزوهای گمشده ام را کجا جستجو کنم؟

دارم ذره ذره آب میشم و هیچ ککسی نیست که باری از رو دوشم برداره

زندگیم داره به آخرش میرسه... تهِ ته...

امیدم ازم گرفته شده نفسام نفسای آخرمه...

نیلوفرم نیلوفری که اینقده دوسم داشت داره از پیشم میره داره داره حرمت قطره قطره های اشکام...

دلم خونه شب و روزم داره تیره و تار میشه نه میفهمم نه احساس میکنم مث یه مرده فقط راه میرم

نمیدونم به چه جرمی پر و بالمو شکستن
رو به من که ناامیدم همه ی درا رو بستن
نمیدونم به چه جرمی باید از عشق تو رد شم
وقتی میشه عاشقت بود واسه چی این همه بد شم
روی تقویم خیالم همیشه عشق تو کم بود
تو رو از دلم گرفتن اینم از بخت بدم بود
همه دست روزگاره اگه حال و روزم اینه
میخوام عاشقت بمونم آخه دلخوشیم همینه
دارم از نفس میفتم تو هوای تلخ حسرت
انگاری دیگه حضورم واسه تو نداره حرمت

نمیدونم... نمیدونم....

دارم میشم همون مرداب قبلی که هیچکیُ تو دنیاش نداشت هیچکی که درداش رو بفهمه

سحرم ترنمم ترنمی که آیندم رو باهاش نقاشی کردم سحری که واسش از جونم مینوشتم داره میره

روزی نیست که حتی یه لحظه,یه لحظه فکرش نباشم,همش به این فک میکنم که نفسم الان داره چیکار میکنه,حالش خوبه؟ ناراحت نیست؟ آرزوم این بود که خیلی زووووود این فاصله لعنتی رو کم و کم و کمترش کنم تا کنارش باشم

اما...

دیگه نا ندارم اشکام تا لحظه ی مرگم تمومی نداره....