دل نوشته های من

براي همه وقت هايي كه گفتي "دوستت دارم"

براي همه وقت هايي كه در فكر من بودي.

براي همه وقت هايي كه برايم شادي آوردي.

براي همه وقت هايي كه به تو احتياج داشتم و تو با من بودي.

براي همه وقت هايي كه دلتنگم بودي.

براي همه وقت هايي كه به من دلداري دادي.

براي همه وقت هايي كه در چشمانم نگريستي و صداي قلبم را شنيدي.

برایم که می خندی

چشمهایت که هیچ

آسمان هم زیبا میشود

یه وقتایی دلم میگیره و بد جور میگیره

دلم تو هوای با تو بودنه اما نیستی پیشم و این دلتنگیم رو چند برابر میکنه کاش بدونی چقدر دلواپستم چقد دلشورتو دارم

تو خودم گم شدم,نمیدونم...

نمیخوام بینمون فاصله ایجاد شه,نمیدونم چی شد که این هفته این قد بد بود,من بد بودم...؟!! یا من این احساس رو دارم؟!! وقتی به این فکر میکنم که دنیای من بدون ترنم چه شکلیه ترس همه وجودمو بر میداره و تنم میلرزه,نمیتونم تصورشم کنم که نباشی چی میشم,دنیام به کجا میکشه...سیاهی و تاریکی و سوت و کور

اینه دنیای من بدون تو,همه جا مه گرفته

میبینی ترنم اینه دنیای من بی وجود تو بی وجود عطر نفسهات بی وجود لمس احساست

فکر نبودت مث خوره افتاده به جونم و خودمو نمیتونم راحت کنم,نمیتونم به این فکر نکنم که اگه یه روزی نباشی,اگه پیشم نباشی چی به روزم میاد

کسی که روح باروونمه,نبض احساسمه,زندگیم دست اونه,احساسم تو گرو بودن با اونه کسی که لحظه لحظه های زیبای زندگیم داره با بودن اون ساخته میشه... میشه یه روزی نباشه؟! فکر اینکه نباشی عمق وجودمو آتیش میزنه

ترنم هر روز زجر میکشم که نکنه یه روز دستام ازم جدا شه و دیگه گرمای وجودت رو احساس نکنم,نمیتونم ترنم نمیتونم

الان که دارم برای تو برای عزیز ترینم مینویسم چشام نقره ای شده و به زور خودمو کنترل کردم,چون به عزیزم قول دادم و قولمو نمیشکنم

این منم,عرشیا,همون عرشیایی که دوست داره و بهت وابستس,همون عرشیایی که بهت قولایی داده و هر روز روی کاغذ  مینویسه که یادش نره

این عرشیا,این عرشیا که گاهی اوقات اذیتت میکنه داره داد میزنه ترنمم دوست دارم

دوست دارم, دوست دارم, دوست دارم, دوست دارم

دوست دارم

چه خوبه عاشقی اما فقط باتو         ببینم هر شب رویای چشماتو

چه احساس قشنگی من به تو دارم  چقدر خوبه که میدونی دوست دارم

چه خوبه اینکه حالمو تو میدونی      همه حرفامو از چشام تو میخونی

تو دلواپسیام هستی کنار من         میدونم قدر این عشقو تو میدونی

چقدر خوبه که تو آرومی                 چقدر خوبه همش تو جلو چشمامی

تو دنیامی نفسهامی                    چقدر خوبه که هر لحظه تو رویامی

چقدر خوبه که تو آرومی                 چقدر خوبه همش تو جلو چشمامی

تو دنیامی نفسهامی                    چقدر خوبه که هر لحظه تو رویامی

===============================================

چه خوبه اینکه باز هستی کنار من   توی تنهاییام میای سراغ من

برای قلب غمگینم تو رویایی            نباشی میمیرم تو اوج تنهایی

چه خوبه اینکه حالم رو تو میدونی    همه حرفامو از چشام تو میخونی

تو دلواپسیام هستی کنار من         میدونم قدر این عشقو تو میدونی

چقدر خوبه که تو آرومی                 چقدر خوبه همش تو جلو چشمامی

تو دنیامی نفسهامی                    چقدر خوبه که هر لحظه تو رویامی

چقدر خوبه که دوست دارم              نباشی دیگه دنیا بی تو دلگیره

چشام هر شب توی خوابم            سراغ چشمای نازتو میگیره

          خـــــــــــــــــــــــــــیــــلـــی دوســــــــــــت دارم      

قسم به نغمه ی باران بمان بهانه ی من

 بدون تو تپش آفتاب کم رنگ است

به هر کجا که روی هر زمان و هر لحظه

دلم همیشه برای تو  تنگ  است

بازم دارم مینویسیم

باز این دویونه مینویسه از حرفای دلش که سبک شه و یه وقت این حرفا نشن بغضی تو سینه و این بغض نابودش کنه

باروون برام برام خیلی معنا داره خیلی,حسی که دارم رو باروون چند برابرش میکنه حتی اگه حسی هم نداشته باشم باروونه که حسی رو بوجود میاره.باروون,باروون برام اسم و معنا داشت اما تا وقتی که نیلوفرم رو پیدا کردم؛نیلوفری که آرزوم بود و این آرزو به واقعیت تبدیل شد و این باروون برام معنای باور نکردنی پیدا کرد,معنای بیشتر و معنی عشق.

هر وقت اسم باروون رو میبرم و باروون میبینم یاد نیلوفرم میوفتم و دلتنگیایی که در نبودش دارم.آخ که چه احساسیه زیر بارون دلتنگ شدن

ترنمم,باروون منو بهت نزدیک میکنه نزدیک و نزدیک تر طوری که میتونم گرمای وجودت روحس کنم.

-          کاش بدونی و کاش بدونی که چقدر دلواپستم و این دلواپسی رو دوست دارم چون طعم تو رو داره.

هر وقت که زیر بارونم چشام باروونی میشن و میگم عرشیا کسی نیست و نمیفهمه داری اشک میریزی پس مث یه ابر دل تنگ بشین همه گریه هات رو اینجا از تو خودت بریز بیرون, اما ترنمم یادم میاد که بهم گفت عرشیا نمیخوام هیچ وقت هیچ وقت چشات باروونی بشه و من گریه هامو پس میگیریم.

-          چقد سخته تو هوایی نفس بکشی که عطر وجود نیلوفرت توش نباشه یه هوایی مث ابر سیاه و سنگ دل و بی رحم خیلی سخته خیلی خیلی... گاهی نفسات تند میشه و هی نفس نفس میزنی اما یه چیز نمیزاره که نفست حبس شه اونم یاد نیلوفرته که همیشه باهاته و بهت زندگی میده حتی اگه عطر وجودش ازت دور باشه و نتونی حس کنیش

 سخته که نتونی واژه ای رو پیدا کنی که با اون احساست رو به عزیزت بیان کنی سخته که میبینم واژه ای پیدا نمیکنم که احساسمو برات به تصویر بکشم,چشمام رنگ نقره ای اشک رو به خودش میگیره.

بهترین که نه ولی تنها واژه ای که میتونم احساسمو بهت بگم....

"دوست دارم" ترنمم

این چه احساسیه که من و تو مثل همیم

از همه دنیا جدا نه زیادیم نه کمیم

دارم حست می کنم لحظه لحظه با منی

تو تموم لحظه هام تو  هوام پر میزنی

دارم حست میکنم توی بیداری و خواب

دل واسه تو میزنه با یه دنیا تب و تاب

این چه احساسیه که بی تو آروم ندارم

حتی وقتی با منی باز تورو کم میارم

دارم حست می کنم خیلی نزدیکی به من

خودتو نشون بده عاشقونه حرف بزن

دارم حست می کنم مثل روزای قدیم

هنوز هم کوچه ی عشقو ، من و تو خوب بلدیم

این چه احساسیه که واسه من مقدسی

تا دلم تورو میخواد تو به دادم می رسی

هوا هر وقت که بارونی است تو فکر من چراغونیست
پرم از خاطرات تو همونایی که می دونی
مگه یادم می ره یک دم تا هر وقتی که من زنده ام
تو بانی یه مشت شعری هم الان هم در آینده ام
دلم می خواد بیام پیشت بزارم سر بر روی دوشت
بگم می میرم از عشقت برم گم شم تو آغوشت
من و تو زیر بارون بود به جون هم قسم خوردیم
تو چشم هم نگاه کردیم ، نگاه کردیم از عشق مردیم

در آتش نگاه تو تبخیر می شوم

بارانیم ز شوق تو، تکثیر می شوم

حرفی، گلایه ای، غزلی، لب فرو مبند

در دامن کلام تو تعبیر می شوم

گفتی اجاق حوصله ام سرد می شود

وقتی من به پای تو زنجیر می شوم

آخر تمام بودن من با تو بودن است

بی تو از وجود خودم سیر می شوم

از ابرهای خسته، باران امید نیست

در بارش نگاه تو تطهیر می شوم

شاید هنوز قافله ای در پی من است

تا در کجای عشق زمین گیر می شوم

گفتم غزل به شام تو گویم عجیب نیست

گر با خطوط شعر خودم پیر می شوم

نفس نفس نبودتو کم میارم
چه سخته بی هوات نفس کشیدن
جاده های زندگیمو مه گرفته
تو بیا,توبیا تا که من نفس بگیرم

تموم زندگیم تیره و تاره
نمیدونی دلم چه حالی داره
پر از آشوب و حرف بی قراری
ته این قصه پایانی نداره

تقدیم به نیلوفر دلتنگیام

روایتی از "عرشیا"

شب است و بازم
کنار پنجره احساس تنهایم
و باز هم اسمان میشود
سقف بی کسی هایم

انعکاس صدایم است که میشود
فقط جواب حرفهایم
تلخ است ولی
این است سرنوشت تب دارم
بیا و برای لحظه ای بمان اینجا
بیا و ببین چه انداره تنهایم
شبیه عاقبت برگ در پاییزم
زردم و از این خزان سرد دلگیرم

در این شبهای بی رمق و بی رویا
از دلشوره و دلواپسی لبریزم
شب است و باز هم
کنار پنحره احساس تنهایم

ترنمم دوست دارم

صــــدای پای مهتاب

تو کـوچه ها میپیچه

شبهای بی تو بودن

ســـرابه هیچ هیچه

من از نگاه پاکـــــت

به آسمون رسـیدم

از لب هــــر فرشته

اسم تــو رو شنیدم

دیدم که اسم پاکت

رمــــز... در بهـشته

خـدا تــــوی دل من

اســم تو رو نــوشته

به حـــرمت نگــاهت

 دل از هــمه  بـریدم

تو آســـــمون هفتم

به عشق تو رسیدم

بیا دنیامُ عاشق کن

به رویایی که شیرینه

عزیزم! روزگار من

تو باشی بهتر از اینه

اين هواي خاكستري مه گرفته داره خفه ام مي كنه

.

نفسهام با هر بار بالا و پايين اومدن دارن سنگيني بيشتر به سينه ام وارد مي كنند

.

باز بيام بگم اي كاش ... اي كاش ..

.

باز اين بغض مي شكنه و اشكها هم كه راه خودشو توي اين چند وقته ياد گرفته

خودش مي ريزه ...

 .

كاش بودي ؟ آره دارم باز بهونه مي گيريم

.

دلم يه جام شراب مي خواد كه مست مستم كنه اونقدر مست كه ..

.

اما شرابي كه از چشمات بيشتر مستم كنه پيدا نمي كنم .

يه جام  دو جام فايده نداره ...

كاش بودي كه سرمو روي شونه هات بذارم و اشك بريزم و حرف بزنم

.

تو هم موهامو نوازش كني و آرومم كني

.

كاش كاش كاش ........... كاش كاش

حسرت اين اي كاش منو كشت ...

دوست دارم نیلوفرم

تو مث یه آسمون من ولی باد خزون تو صدای آشنا من ولی یه بی نشون تو مث یه شعر تر من پر از حس خطر تو خود شقایقی من ولی یه در به در تو پی قاصدکا من رفیق سایه هام تو صدای سازی و من نفیر ناله ها تو گلی مثل بهار من ولی فقط یه خار تو غزلواره عشق من کویر شوره زار تو مث فرشته ها من فقط یه جای پا تو نوای عشقی و من یه ساز بی صدا...

من اگر روح پريشان دارم        من اگر غصه هزاران دارم
گله از بازي دوران دارم           دل گريان،لب خندان دارم
 

به تو و عشق تو ايمان دارم

در غمستان نفسگير، اگر نفسم ميگيرد         آرزو در دل من متولد نشده، مي ميرد
يا اگر دست زمان درازاي هر نفس جان مرا ميگيرد                 دل گريان، لب خندان دارم
 

به تو و عشق تو ايمان دارم

من اگر پشت خودم پنهانم           من اگر خسته ترين انسانم
به وفاي همه بي ايمانم          دل گريان، لب خندان دارم
 

به تو و عشق تو ايمان دارم

عشق با دوری و نزدیكی در نوسان است. اگر دوری بطول انجامد ضعیف می‌شود، اگر تماس دوام یابد به ابتذال می‌كشد و تنها با ...

عشق بیشتر از غریزه آب می‌خورد و هر چه از غریزه سر زند بی ارزش است
دوست داشتن از روح طلوع می‌كند و تا هر جا كه یك روح ارتفاع دارد ، دوست داشتن نیز هنگام با او اوج می‌گیرد

عشق در غالب دل‌ها، در شكل‌ها و رنگ‌های تقریبا مشابهی متجلی می‌شود و دارای صفات و حالات و مظاهر مشتركی است
اما دوست داشتن در هر روحی جلوه ای خاص خویش دارد و از روح رنگ می‌گیرد و چون روح‌ها بر خلاف غریزه‌ها هر كدام رنگی و ارتفاعی و بعدی و طعم و عطری ویژه خویش را دارد می‌توان گفت: كه به شماره هر روحی ، دوست داشتنی هست

عشق با شناسنامه بی ارتباط نیست و گذر فصل‌ها و عبور سال‌ها بر آن اثر می‌گذارد
اما دوست داشتن در ورای سن و زمان و مزاج زندگی می‌كند و بر آشیانه بلندش روز و روزگار را دستی نیست

عشق، در هر رنگی و سطحی، با زیبایی محسوس، در نهان یا آشكار رابطه دارد. چنانچه شوپنهاور می‌گوید: شما بیست سال سن بر سن معشوقتان بیفزائید، آنگاه تاثیر مستقیم آنرا بر روی احساستان مطالعه كنید
اما دوست داشتن چنان در روح غرق است و گیج وجذب زیبایی‌های روح كه زیبایی‌های محسوس را بگونه‌ای دیگر می‌بیند

عشق طوفانی و متلاطم و بوقلمون صفت است
اما دوست داشتن آرام و استوار و پر وقار و سرشار از نجابت

عشق با دوری و نزدیكی در نوسان است. اگر دوری بطول انجامد ضعیف می‌شود، اگر تماس دوام یابد به ابتذال می‌كشد و تنها با بیم و امید و اضطراب و دیدار و پرهیز زنده و نیرومند می‌ماند
اما دوست داشتن با این حالات نا آشنا است، دنیایش دنیای دیگری است

عشق جوششی یكجانبه است. به معشوق نمی‌اندیشد كه كیست یك خود جوششی ذاتی است و از ین رو همیشه اشتباه می‌كند و در انتخاب بسختی می‌لغزد و یا همواره یكجانبه می‌ماند و گاه، میان دو بیگانه نا‌همانند، عشقی جرقه می‌زند و چون در تاریكی است و یكدیگر را نمی‌بینند، پس از انفجار این صاعقه است كه در پرتو رو شنایی آن، چهره یكدیگر را می‌توانند دید و در اینجا است كه گاه، پس جرقه زدن عشق، عاشق و معشوق كه در چهره هم می‌نگرند، احساس می‌كنند كه هم را نمی‌شناسند و بیگانگی و نا آشنایی پس از عشق درد كوچكی نیست
اما دوست داشتن در روشنایی ریشه می‌بندد و در زیر نور سبز می‌شود و رشد می‌كند و ازین رو است كه همواره پس از آشنایی پدید می‌آید و در حقیقت در آغاز دو روح خطوط آشنایی را در سیما و نگاه یكدیگر می‌خوانند و پس از آشنا شدن است كه خودمانی می‌شوند

دو روح، نه دو نفر، كه ممكن است دو نفر با هم در عین رو در بایستی‌ها احساس خودمانی بودن كنند و این حالت بقدری ظریف و فرار است كه بسادگی از زیر دست احساس و فهم می‌گریزد و سپس طعم خویشاوندی و بوی خویشاوندی و گرمای خویشاوندی از سخن و رفتار و آهنگ كلام یكدیگر احساس می‌شود و از این منزل است كه ناگهان، خودبخود، دو همسفر به چشم می‌بینند كه به پهن‌دشت بی كرانه مهربانی رسیده‌اند و آسمان صاف و بی لك دوست داشتن بر بالای سرشان خیمه گسترده است و افق‌های روشن و پاك و صمیمی ایمان در برابرشان باز می‌شود و نسیمی نرم و لطیف همچون روح یك معبد متروك كه در محراب پنهانی آن، خیال راهبی بزرگ نقش بر زمین شده و زمزمه درد آلود نیایش مناره تنها و غریب آنرا بلرزه می‌آورد
دوست داشتن هر لحظه پیام الهام‌های تازه آسمانهای دیگر و سرزمین‌های دیگر و عطر گلهای مرموز و جانبخش بوستان‌های دیگر را بهمراه دارد و خود را، به مهر و عشوه ای بازیگر و شیرین و شوخ هر لحظه، بر سر و روی این دو میزند

یادم میاد به اندازه حسی که به باروون دارم,منم همون قد دوس داری,حالا دلم باروونیه و من اون حسو دارم حس نزدیکی به باروون,این حسم چند برابر میشه چون میدونم یکی هست که همین قد که من باروون رو دوس دارم اونم منو همین قد دوس داره,که این بهترین چیزیه که میتونم داشته باشم

حسی که منو دوس داره

شاید این چیزایی که من میگم و تصوراتم برا بعضیا خنده دار و برا بعضیا قشنگ,اما این همون احساسات منه و میدونم که این حس یه حس مقدسه چون کسی یا چیزی دخالتی نداشته فقط خودم و ترنمم.

از همین جا با تمام احساسم و با احساس تمام بهش میگم دوست دارم نیلوفرم

تقدیم به همنفس ترانه های دلتنگیم:

ترنم,نیلوفر!چه واژه های زیبا و چه نام های ناب و با احساس...

باز یه حس شاعرانه ، یه مداد ، کاغذ کاهی

من و خاطرات مرده ، تو شبای بی پناهی

باز یه بغض تلخ و غمگین ، نیلوفر ، تو آبروم باش

نیلوفر ، سنگ صبورم ، تو فقط ، تو روبه روم باش

گر گرفته خاطراتم ، بی تو توی این سیاهی

بغضا باز گوشه نشینن ، مث اشک تو چشم ماهی

نیلوفر، همسفر من ، بغض من ، تنهایی من ،

بی تو خوابم نمی گیره ، نیلوفر ، لالایی من

اوج خواستنامه با تو ، اوج بودنامه با تو

خط به خطت مشق عشقه ، اوج داشتنامه با تو

نیلوفر، سنگ صبورم ، ریشه ی تنها غرورم

قول دادی تنهام نذاری ، خیلی دورم ، خیلی دورم

باز یه حس شاعرانه ، یه مداد ، کاغذ کاهی

من و تو یه قطره اشک و یه عالم غم و سیاهی

گل من,گل من,گل من

دست خواهش کودکانه ام قد میکشد تا ساقه ات

گل من,گل من

عشق يعني خاطرات بي غبار دفتري از شعر و از عطر بهار عشق يعني يك تمنا , يك نياز زمزمه از عاشقي با سوز و ساز عشق يعني چشم خيس مست او زير باران دست تو در دست او

"DUSET DARAM"

برات مي نويسم دوستت دارم آخه مي دوني آدما گاهي اوقات خيلي زود حرفاشونو از ياد مي برن ولي يه نوشته , به اين سادگيا پاک شدني نيست 

مي نويسم .. ...من ... مي نويسم دوستت دارم

مینویسم از احساسات نابی که تو به من هدیه دادی,حسی که هیچ وقت برام آشنا نبود,حسی که برام بیشتر مث یه آرزو بود

یه حس فراموش نشدنی,یه حس باور نکردنی,واین حس,حس دوست داشتنه,آره دوست داشتن

"بهت نیاز دارم چون دوست دارم" نه اینکه دوسِت دارم چون بهت نیاز دارم

تقدیم به کسی که نبض زندگی منه

کسی که قلبم با قلب اونه که میزنه

کسی که نهایت احساساتم به اون ختم میشه

کسی که با حضورش عطر زندگی رو برام هدیه آورد

کسی که...

زندگی بدون اون یه توهم خیالیه

یه توهم,یه خیال باطل,یه پوچی,یه...